Schaliegas is een relatief nieuwe bron van energie, maar in veel landen ook al verboden. Dit komt omdat er grote risico's hangen aan het winnen van schaliegas en dat levert veel weerstand op. In dit artikel leggen we uit wat schaliegas is, hoe het gewonnen wordt en wat de gevolgen hiervan zijn.

Wat is schaliegas?

Schaliegas is aardgas (of methaan) dat wordt verkregen uit diepe bodemlagen. De harde gesteenten in deze lagen worden schalie of kleisteen genoemd. In het schalie zitten kleine poriën waar het schaliegas in opgeslagen is. Dit is anders dan bij aardgas, wat uit grotere ondergrondse velden wordt gewonnen.

Omdat schaliegas verder dezelfde eigenschappen heeft als aardgas, kan het op dezelfde manier gebruikt worden. Schaliegas wordt daarom als veelbelovende bron gezien in de olie- en gasindustrie. Maar het is een fossiele brandstof, met alle nadelen van dien.

Hoe wordt schaliegas gewonnen?

Om het gas te winnen wordt een speciale techniek toegepast, dit wordt ‘hydraulisch fractureren’ of ‘fraccen’ genoemd. Allereerst worden er diepe putten geboord om bij het schalie te komen. Om het gas vervolgens vrij te maken uit de poriën moet er gefrackt worden.

Bij fraccen worden in de boorputten onder hoge druk grote hoeveelheden water, zand en chemicaliën gepompt. Door de hoge druk breekt het schaliegesteente waardoor het gas bereikbaar is. Het gas kan zo samen met het afvalwater worden opgepompt. Eenmaal aan de oppervlakte wordt het gas en het afvalwater gescheiden. Omdat deze techniek nog niet lang bestaat is schaliegas een relatief nieuwe bron van energie.