Zo werden de warmtepomp perikelen van Martine opgelost
Afgelopen jaar kochten maar liefst vier collega’s bij HIER een nieuw huis (we know: lucky us!). Hoog op hun prioriteitenlijstje staat natuurlijk: meteen verduurzamen. Dat zorgde bij elk van hen voor een andere uitdaging. Mooie aanleiding voor deze nieuwe mini-rubriek: HIER koopt huis! Martine bijt het spits af. Zij belandde in flinke warmtepompperikelen.
Niet op het gasnet aangesloten
In september verhuisden wij naar onze nieuwe woning, die nog afgebouwd moest worden. Ik was trots mijn collega’s te kunnen vertellen dat ons huis niet op het gasnet is aangesloten en dat we ons huis helemaal “toekomstproof” zouden voorzien van een warmtepomp om te kunnen verwarmen. Een vereiste voor het installeren van een warmtepomp is dat ons huis van top tot teen geïsoleerd moest zijn. Dat was al gedaan! Het was in die periode heerlijk warm buiten en de warmtepompen stonden al klaar in de werkruimte van de installateur. Tot zover alles goed.
130 meter de grond in
Zo geschiedde: in de schuur werden twee warmtepompen geplaatst (op twee kleine warmtepompen zit namelijk meer subsidie dan op één grote), met daarnaast een megagroot vat met warm water op 50 graden, en heel veel ingewikkelde buizen en digitale schermpjes.
Die buizen gaan in onze voortuin 130 meter de grond in. De warmte die daar in de grond zit, verwarmt het water in de buizen. De temperatuur hiervan is echter nog niet hoog genoeg om de woning mee te kunnen verwarmen, vandaar dat de pomp zelf de temperatuur verder omhoog brengt. Met behulp van een warmtewisselaar wordt de warmte uiteindelijk afgegeven aan het centrale verwarmingssysteem in huis.
We delen de buizen met de buren, die eenzelfde warmtesysteem hebben laten plaatsen. Het geheel zou ons van warm water en een warme vloer moeten voorzien. De elektriciteit die nodig is om de warmtepomp te draaien wekken we zelf op met vijftien zonnepanelen op het dak. Nog steeds liep alles op rolletjes.
"Tijdens de eerste echte koude dagen rond Sinterklaas werd het bij ons niet warmer dan 16 graden. Afzien!"
Niet warmer dan 16 graden
En toen werd het kouder. De ultieme test was de maand december. Warm douchen was geen probleem gelukkig, de vloerverwarming echter wel. Tijdens de eerste echte koude dagen rond Sinterklaas werd het bij ons niet warmer dan 16 graden. Afzien! We stelden de wenstemperatuur op de thermostaat bij naar 23 graden, maar dat mocht niet baten…
Onze installateur, laten we hem Steven noemen want zo heet hij, kwam erbij en concludeerde dat slechts één van de warmtepompen het deed. Er werd wat bijgesteld, maar nog werd het niet warm. Bij de buren wel. Met een tweede aanpassing werd de warmte uit de buizen over de beide huizen verdeeld (gebeurde ook nog niet dus). Dat hielp een beetje. We dachten: ‘we moeten geduld hebben, zo’n vloerverwarming heeft tijd nodig om zijn werk te doen’. Toen viel ook nog de elektriciteit uit. Geen doorgeslagen stoppen, maar ergens een verstopte hoofdschakelaar (wist jij dat dat kon?). Waarschijnlijk omdat we op oudjaarsdag met een elektrische radiator aan het bijstoken waren én tegelijk de magnetron en wat andere huis-tuin-en-keukenapparaten elektronisch lieten draaien.
De volgende uitdaging: hitte
Een bumpy start dus. Nu, in de eerste week van januari, is de tweede warmtepomp ein-de-lijk aangeslagen en zitten we er heerlijk warmpjes bij. Bijstoken is niet nodig. Het vertrouwen in onze warmtepomp is er zeker. Het kwam dus neer op een aantal afstelfoutjes van het systeem. Ik kijk nu uit naar de volgende uitdaging: hoe onze warmtepomp het huis kan koelen in de zomer (want: grote ramen op het zuiden)!
